Krew, co spłynęła z Pańskich ran,
obmyła ludzkość z wszystkich win
i z śmierci dźwignie ludzki stan,
gdy rządy zacznie Boży Syn.
Krew, co spłynęła z Pańskich ran
1
2
Bo w Panu jest miłości toń,
On umiłował cały świat.
Ludzkości podał zbawczą dłoń,
nadziei zesłał cudny kwiat.
On umiłował cały świat.
Ludzkości podał zbawczą dłoń,
nadziei zesłał cudny kwiat.
3
Wnet Pański głos otworzy grób
i wezwie zmarłych na swój sąd.
Wśród tysiącletnich wzniosłych prób
udoskonali ziemski ląd.
i wezwie zmarłych na swój sąd.
Wśród tysiącletnich wzniosłych prób
udoskonali ziemski ląd.
4
A kto wraz z Panem cierpiał tu
i w Jego służbie żywot dał,
Pan wieczne życie da tam mu,
gdzie czeka nań niebiański dział.
i w Jego służbie żywot dał,
Pan wieczne życie da tam mu,
gdzie czeka nań niebiański dział.
5
Nagrodzi troski, znój i ból,
do wiecznej chwały weźmie nas
miłości pełen, Zbawca, Król,
bo świta Tysiąclecia czas.
do wiecznej chwały weźmie nas
miłości pełen, Zbawca, Król,
bo świta Tysiąclecia czas.