Do Ciebie wołam, Boże mój,
w cierpieniu i udręce swej,
lecz się nie skarżę na ten znój,
pamiętać tylko o mnie chciej.
Do Ciebie wołam
1
2
Cierpienie wzmacnia serca nam,
dodaje naszej wierze sił,
a przecież cierpiał Chrystus sam,
gdy pośród nas jak człowiek żył.
dodaje naszej wierze sił,
a przecież cierpiał Chrystus sam,
gdy pośród nas jak człowiek żył.
3
„Weźmij swój krzyż i za mną dąż”,
tak do swych wiernych rzekł raz Pan,
więc krzyż ten dźwigać trzeba wciąż,
gdy kto chce zyskać nieba stan.
tak do swych wiernych rzekł raz Pan,
więc krzyż ten dźwigać trzeba wciąż,
gdy kto chce zyskać nieba stan.
4
O, Panie, życie ziemskie bierz,
bo wiem, że lepsze w niebie dasz.
I ja chcę dźwigać krzyż swój też,
bo pragnę ujrzeć Twoją twarz.
bo wiem, że lepsze w niebie dasz.
I ja chcę dźwigać krzyż swój też,
bo pragnę ujrzeć Twoją twarz.