Podnieś sztandar swój, Syonie,
do stóp Pana krok swój zbliż.
Serce twoje wiarą płonie,
a sztandarem Twoim krzyż.
Już zbliżyła się godzina,
trzeba Prawdę światu nieść;
już Królestwo się zaczyna,
głośmy tę radosną wieść.

Tysiąclecia wschodzą blaski,
te zwiastuny przyszłych chwał,
i przynosi światu łaski
Ten, co za nas życie dał.
Rzeki życia czyste wody
spłyną falą na ten świat,
błogosławiąc wsze narody
Ciałem Pańskim tysiąc lat.

I zakwitnie wieczna wiosna,
znikną troski, zniknie ból,
gdy się zjawi wieść radosna,
że już rządzi Zbawca Król.
I świat wieści tej wysłucha,
jako łaskę przyjmie ją,
a wraz z Królem Syon ducha
będzie spełniał władzę swą.

Chwała Zbawcy, Barankowi,
za zasługę Jego ran!
Chwała Panu i Królowi,
że wypełnił Boski plan.
Chwała Ojcu, cześć Jehowo,
żeś nas umiłował tak,
żeś dał Zbawcę, swoje Słowo
i krzyż, odkupienia znak.