Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 47

Nie dla mnie ziemski stan

1
Nie dla mnie ziemski stan, nie dla mnie świat,
bo kazał mi nasz Pan iść w Jego ślad.
Nadzieję w serce wlał i obietnicę dał,
ukoił smutek, znój; Jezus jest mój!
2
Więc w Prawdzie Pańskiej trwam w wędrówce tej.
Do nieba dążę bram w nadziei mej,
że u Jezusa nóg przebaczy grzechy Bóg,
zwycięski uzna bój; Jezus jest mój!
3
A gdy się zbliży grób i przyjdzie zgon,
to wiem, że koniec prób przeznaczył On,
że Pan nagrodę da, co wieczne czasy trwa,
gdzie gwiazd niebiańskich rój; Jezus jest mój!
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
47

Nie dla mnie ziemski stan

1
Nie dla mnie ziemski stan, nie dla mnie świat,
bo kazał mi nasz Pan iść w Jego ślad.
Nadzieję w serce wlał i obietnicę dał,
ukoił smutek, znój; Jezus jest mój!
2
Więc w Prawdzie Pańskiej trwam w wędrówce tej.
Do nieba dążę bram w nadziei mej,
że u Jezusa nóg przebaczy grzechy Bóg,
zwycięski uzna bój; Jezus jest mój!
3
A gdy się zbliży grób i przyjdzie zgon,
to wiem, że koniec prób przeznaczył On,
że Pan nagrodę da, co wieczne czasy trwa,
gdzie gwiazd niebiańskich rój; Jezus jest mój!
Koniec