Z padołu łez i udręczenia,
gdzie ciągły znój i pot, i ból,
błagalne w niebo ślę westchnienia:
O, Boże, ześlij pokój swój!

O, ucisz gromy, mocny Boże,
kres połóż doli mojej złej!
Niech się różowią znowu zorze,
świetlane zorze łaski Twej!

Daj, Panie, sercu memu wiarę,
że Twoja miłość wiecznie trwa,
że chociaż zsyłasz na mnie kary,
łaskawa jest mi ręka Twa!

Ach, Boże, ratuj z udręczenia,
powściągnij sprawiedliwy gniew,
a wzniosę Ci dziękczynne pienia,
wdzięczności szczerej wzniosę śpiew!