Jest oko, co nie zdrzemnie się,
choć zajdzie jasny dzień
i ucho, co nie zamknie się,
choć przyjdzie nocny cień.

Jest ramię, co nie zmęczy się,
gdy mi nie stanie sił
i miłość, co nie skończy się,
choć ziemska jest jak pył.

O, utrapiona duszo ma,
już ufaj w Tego moc,
co patrzy wciąż na drogę twą
przez całą ciemną noc!

Co skłania ucho na Twój głos
i daje łaski swe,
i blisko jest z pociechą swą,
gdy ciebie gnębi złe.

Ach, zbliż się doń w modlitwach swych
i Jemu zwierzaj się,
w swych drogach zawsze uznaj Go,
bo On miłuje cię.