Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 432

W szczerym serca poświęceniu

1
W szczerym serca poświęceniu
Tobie się oddaję, Chryste.
[:Tyś mym słońcem, Tyś mym cieniem,
a Twe ścieżki wiekuiste:]
2
Gdym Cię spotkał na mej drodze
jako Zbawcę mojej duszy,
[:Tobiem uległ, z Tobą chodzę
i tak iść do końca muszę:]
3
Z Tobą idąc w pełni Ducha,
coraz wnikam w siebie głębiej,
[:a gdy głosu Twego słucham,
sercem wiążę ziemię z niebem:]
4
To skruszone serce moje
w Twoje ręce składam, Panie,
[:bo Tyś moją jest ostoją
i Tyś moim miłowaniem.:]
5
Bracia, jakże wielka radość,
gdy się poświęcamy Panu!
[:Idźmy, idźmy w Jego ślady,
do wiecznego Chanaanu!:]
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
432

W szczerym serca poświęceniu

1
W szczerym serca poświęceniu
Tobie się oddaję, Chryste.
[:Tyś mym słońcem, Tyś mym cieniem,
a Twe ścieżki wiekuiste:]
2
Gdym Cię spotkał na mej drodze
jako Zbawcę mojej duszy,
[:Tobiem uległ, z Tobą chodzę
i tak iść do końca muszę:]
3
Z Tobą idąc w pełni Ducha,
coraz wnikam w siebie głębiej,
[:a gdy głosu Twego słucham,
sercem wiążę ziemię z niebem:]
4
To skruszone serce moje
w Twoje ręce składam, Panie,
[:bo Tyś moją jest ostoją
i Tyś moim miłowaniem.:]
5
Bracia, jakże wielka radość,
gdy się poświęcamy Panu!
[:Idźmy, idźmy w Jego ślady,
do wiecznego Chanaanu!:]
Koniec