Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 387

Choć burza huczy wkoło nas

1
Choć burza huczy wkoło nas, my nie lękamy się,
bo w swej opiece ma nas Pan, więc nie zginiemy, nie.
Gdy w modłach doń udamy się, On błogi pokój w serca śle,
w pokusach chroni nas, posila w każdy czas.
2
Gdy cię zaskoczy burzy moc, ty, bracie, wiernie czuj.
Zwycięsko wejdziesz w czarną noc, we wierze tylko stój.
Pan przyobiecał z tobą być, więc śmiało zawsze naprzód idź,
w gorliwych modłach czuj i prowadź wiary bój.
3
Wyrzućmy smutek z naszych dusz, podnieśmy w górę skroń!
Nasz drogi Zbawca w serce wniósł pokoju rajską błoń.
Już nam jaśnieje spoza chmur złocisty blask syońskich gór.
Weselmy, bracia, się, choć boleść serce rwie.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
387

Choć burza huczy wkoło nas

1
Choć burza huczy wkoło nas, my nie lękamy się,
bo w swej opiece ma nas Pan, więc nie zginiemy, nie.
Gdy w modłach doń udamy się, On błogi pokój w serca śle,
w pokusach chroni nas, posila w każdy czas.
2
Gdy cię zaskoczy burzy moc, ty, bracie, wiernie czuj.
Zwycięsko wejdziesz w czarną noc, we wierze tylko stój.
Pan przyobiecał z tobą być, więc śmiało zawsze naprzód idź,
w gorliwych modłach czuj i prowadź wiary bój.
3
Wyrzućmy smutek z naszych dusz, podnieśmy w górę skroń!
Nasz drogi Zbawca w serce wniósł pokoju rajską błoń.
Już nam jaśnieje spoza chmur złocisty blask syońskich gór.
Weselmy, bracia, się, choć boleść serce rwie.
Koniec