Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 384

Niechaj serca wesołością

1
Niechaj serca wesołością,
niech wdzięcznością zawsze tchną,
bo kochany Ojciec w niebie
nas nazywa dziatwą swą.
Refren
Wciąż wesoło, wciąż wesoło,
słonko się uśmiecha nam!
Jakże piękna droga jest do życia!
O, jak błogo będzie tam!
2
Bóg jak ojciec nas prowadzi,
w walce, w boju chroni nas.
Łaska Jego nas odnawia,
wzmacnia też na każdy czas.
3
Kiedy Go odstępujemy,
robi się dokoła noc,
kroki nasze chwiać się muszą,
a nas smutek musi zmóc.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
384

Niechaj serca wesołością

1
Niechaj serca wesołością,
niech wdzięcznością zawsze tchną,
bo kochany Ojciec w niebie
nas nazywa dziatwą swą.
Refren
Wciąż wesoło, wciąż wesoło,
słonko się uśmiecha nam!
Jakże piękna droga jest do życia!
O, jak błogo będzie tam!
2
Bóg jak ojciec nas prowadzi,
w walce, w boju chroni nas.
Łaska Jego nas odnawia,
wzmacnia też na każdy czas.
3
Kiedy Go odstępujemy,
robi się dokoła noc,
kroki nasze chwiać się muszą,
a nas smutek musi zmóc.
Koniec