Naucz modlić mnie, Boże, do Ciebie,
całą duszą i sercem Cię czcić.
W poświęceniu, zaparciu się siebie
[:służyć Tobie i wiernym Ci być.:]
Naucz modlić mnie, Boże
1
2
Naucz modlić mnie, Boże, do Ciebie,
moje serce w ofierze Ci dać,
naucz szczerze miłować bliźniego
[:i na zawsze w miłości Twej trwać.:]
moje serce w ofierze Ci dać,
naucz szczerze miłować bliźniego
[:i na zawsze w miłości Twej trwać.:]
3
Naucz modlić mnie, Boże, do Ciebie,
wszystko jawne przed Tobą ma być,
naucz zawsze i w każdej potrzebie
[:szukać Ciebie i z Tobą wciąż żyć.:]
wszystko jawne przed Tobą ma być,
naucz zawsze i w każdej potrzebie
[:szukać Ciebie i z Tobą wciąż żyć.:]
4
Naucz modlić mnie, Boże, do Ciebie,
gdy me życie spokojne jak toń
i gdy w burzy, w ucisku, w potrzebie
[:raczże zawsze mi podać Swą dłoń.:]
gdy me życie spokojne jak toń
i gdy w burzy, w ucisku, w potrzebie
[:raczże zawsze mi podać Swą dłoń.:]
5
Naucz modlić mnie, Boże, do Ciebie,
w przykazaniach codziennie Twych żyć.
Daj mi spocząć po trudach mych w niebie,
[:bym na wieki szczęśliwym mógł być.:]
w przykazaniach codziennie Twych żyć.
Daj mi spocząć po trudach mych w niebie,
[:bym na wieki szczęśliwym mógł być.:]
6
Naucz modlić mnie, Boże, do Ciebie,
w woli Twojej odnaleźć swój cel,
a gdy przyjmiesz mię w końcu do Siebie
[:przyobleczesz w najświętszą mię biel.:]
w woli Twojej odnaleźć swój cel,
a gdy przyjmiesz mię w końcu do Siebie
[:przyobleczesz w najświętszą mię biel.:]