Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 341

Noc jest, w Ogrójcu

1
Noc jest. W Ogrójcu Jezus twój
smętny krzyk bólu z duszy śle,
srogi ze śmiercią stacza bój,
z głębin serdecznych modli się.
2
Noc jest. Uczniowie z dala śpią,
nawet on miły uczeń Jan.
Snem twardym wszyscy zdjęci są.
Kielich goryczy pije Pan.
3
Noc jest. Za ogrom ludzkich win
ziemię krwi potem zrasza Pan.
Sam cierpi w prochu Boży Syn,
jeden za wszystkich niesie plon.
4
Noc jest. Bój straszny, czarna noc.
Wtem błysk: to anioł z niebios dróg.
On Mu od Ojca niesie moc.
Jezus nie sam jest, z Nim jest Bóg.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
341

Noc jest, w Ogrójcu

1
Noc jest. W Ogrójcu Jezus twój
smętny krzyk bólu z duszy śle,
srogi ze śmiercią stacza bój,
z głębin serdecznych modli się.
2
Noc jest. Uczniowie z dala śpią,
nawet on miły uczeń Jan.
Snem twardym wszyscy zdjęci są.
Kielich goryczy pije Pan.
3
Noc jest. Za ogrom ludzkich win
ziemię krwi potem zrasza Pan.
Sam cierpi w prochu Boży Syn,
jeden za wszystkich niesie plon.
4
Noc jest. Bój straszny, czarna noc.
Wtem błysk: to anioł z niebios dróg.
On Mu od Ojca niesie moc.
Jezus nie sam jest, z Nim jest Bóg.
Koniec