Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 328a

Kiedy huczą życia burze

1
Kiedy huczą życia burze,
groźny odgłos morskich fal,
jasne światło błyszczy w górze
i w niebiańską wzywa dal.
Refren
Tam nadziei naszej blaski,
tam jest źródło Pańskiej łaski,
drogi naszej tam czeka kres,
tam jest koniec naszych łez.
2
Choć cierpienia nas tu dręczą,
jednak trwamy w drodze swej,
dążąc, gdzie Pan łaski tęczą
wiedzie do przystani tej.
3
Wróg nam stawia wciąż przeszkody,
z wąskiej ścieżki zepchnąć chce.
My wciąż śpieszym do nagrody,
tam kierujem kroki swe.
4
A krzyż drogę nam wskazuje
przez cierpienia i przez ból,
a my dążym, gdzie panuje
Zbawca, wiekuisty Król.
5
Jeszcze tylko mała chwilka,
a wnet się znajdziemy tam.
Jeszcze tylko kroków kilka,
a wśród nieba staniem bram.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
328a

Kiedy huczą życia burze

1
Kiedy huczą życia burze,
groźny odgłos morskich fal,
jasne światło błyszczy w górze
i w niebiańską wzywa dal.
Refren
Tam nadziei naszej blaski,
tam jest źródło Pańskiej łaski,
drogi naszej tam czeka kres,
tam jest koniec naszych łez.
2
Choć cierpienia nas tu dręczą,
jednak trwamy w drodze swej,
dążąc, gdzie Pan łaski tęczą
wiedzie do przystani tej.
3
Wróg nam stawia wciąż przeszkody,
z wąskiej ścieżki zepchnąć chce.
My wciąż śpieszym do nagrody,
tam kierujem kroki swe.
4
A krzyż drogę nam wskazuje
przez cierpienia i przez ból,
a my dążym, gdzie panuje
Zbawca, wiekuisty Król.
5
Jeszcze tylko mała chwilka,
a wnet się znajdziemy tam.
Jeszcze tylko kroków kilka,
a wśród nieba staniem bram.
Koniec