Gdy na krzyż ów podnoszę wzrok,
na którym Zbawca życie dał,
do krzyża wnet przybliżam krok,
bo przez krzyż będę żywot miał.

I już nie szukam ziemskich sław,
z radością zniosę trud i znój.
Przez wiarę moją Ty mnie zbaw!
Daj mi mój krzyż, o, Panie mój!

Do siebie nie należę już,
bo Zbawca kupił mnie swą krwią.
O Panie, krzyż mój na mnie złóż
i pozwól cierpieć na cześć Twą.

Dziś na ołtarzu składam Twym
to wszystko, co na ziemi mam,
i pragnę tylko z krzyżem swym
podążać aż do nieba bram.

I wierzę, że ofiara ma
przyjemna, Panie, będzie Ci,
że Bóg koronę wkrótce da,
gdy już Królestwa błysną dni.