Czymże, Panie, się odwdzięczę, żeś mnie przyjął w łasce swej?
Dziś przed Tobą kornie klęczę, życie moje przyjąć chciej.
Oddam moje ziemskie prawa, przywilejów ziemskich dar.
Obietnica Twa łaskawa kryje w sobie droższy czar.

Tyś mnie, Panie, z ducha spłodził, Tyś mi nowy umysł dał.
Tyś nadzieją mnie odrodził, abym lepszy żywot miał.
Niech więc ziemskie me naczynie nie przeszkadza w służbie mi!
W każdej myśli, w każdym czynie pragnę wiernie służyć Ci.

Wierzę w Twoją krew kosztowną. Raz za wszystkich dałeś ją.
Przez Twą miłość niewymowną odkupiłeś duszę mą.
Jakże wielka Twa ofiara, bezgraniczna dobroć Twa!
Z serca płynie moja wiara. Serce tylko Ciebie zna.