Choć dziś nad światem nocy cień,
choć ucisk gnębi świat,
zabłyśnie wkrótce jasny dzień,
w Królestwie przyszłych lat.

Kto szczerze wierzy w Pańską moc,
w miłości ufność ma,
ten przetrwa najczarniejszą noc
i Pan mu jasność da.

Niedługo już, niedługo już,
a błyśnie Słońce nam.
Zwiastuje go blask jasnych zórz,
gdy Pan obecny sam.

Wnet Słońce ten rozproszy mrok,
promienie rzuci swe.
Nastanie szczęsny Pański Rok,
świat z grobu dźwignie się.

I światłość będzie błyszczeć wciąż,
otoczy ziemski krąg.
Nagrodę wówczas święty mąż
z Chrystusa weźmie rąk.