Choć cały świat pogardza mną
i nie chce uznać wiary mej,
me myśli do stóp Pana mkną
i tam się krzepię w chwili złej.

Lecz w pierwszym rzędzie, bracie, zważ,
że aby przez krzyż w niebo wejść,
Chrystusa kiedyś ujrzeć twarz,
to swój krzyż wiernie musisz nieść.

Bo Chrystus nam przywilej dał,
że musim cierpieć razem z Nim,
by do Królestwa przyszłych chwał
przystąpić godnie z Panem swym.

Więc do Jezusa spieszmy stóp,
bo w Nim nadzieja cała tkwi,
a gdy zwycięsko wyjdziem z prób,
Pan przyjmie nas w Królestwa dni.