Ten, który stworzył cały świat
i z prochu ziemi wywiódł mnie,
dał obietnicę lepszych lat
i z grzechu ludzkość dźwignąć chce.

Miłości nieprzebraną toń
na nędzną ziemię Stwórca zlał
i podał ludziom zbawczą dłoń
i na ofiarę Syna dał.

Ach, co za wzniosły Boski plan!
Jak dobrotliwy Stwórca jest!
Na ziemię przyszedł Chrystus Pan
i dał nam ducha swego chrzest.

Lecz tu nie koniec Pańskich łask,
bo Pan nam powołanie dał,
Królestwa zapowiedział brzask,
gdzie żywot wiecznie będzie trwał.

Dziś już Królestwa przyszedł czas,
a kto cierpliwie znosi ból,
ten zyska chwałę z Panem wraz,
bo go do nieba weźmie Król.

Przeminie trud i zniknie znój,
i sprawiedliwy będzie rząd.
Pan w niebo weźmie Kościół swój,
udoskonali ziemski ląd.