W niebiańskiej chwale zstąpił już Ten, co panować ma.
W promieniach słońca, w blasku zórz widna obecność Twa.
Już Prawda nam dana, promienna, świetlana.
[:Rozprasza czarnej nocy cień. Nastaje Pański dzień.:]

Chrystus błogosławiony śle wezwanie do swych sług.
Niech zadrżą ci, co czynią źle! „Mnie pomsta!” - mówi Bóg.
Kończą się już żniwa, Pan na sądy wzywa.
[:Ucisku idzie straszny czas, lecz Pan wybawi nas.:]

A Pan w miłości wielkiej swej nie zechce zgubić świat
i po ucisku ziemi tej da szczęście tysiąc lat,
bo Pokoju Książę szatańską moc zwiąże,
[:by nie czyniła więcej szkód, by w łasce wzrastał lud.:]