Czy się zejdziem za zasłoną,
która kończy życia nić?
Czy spotkamy się z koroną?
Czy znów razem będziem żyć?
Zejdziem się wszyscy wraz,
tam my zejdziem się za rzeką,
rzeką śmierci, hen, daleko,
tam, gdzie Zbawca czeka nas.

Zaraz po ucisku ludzi,
kiedy Król obejmie rząd,
kiedy nas do chwały wzbudzi,
gdy odejdziem wszyscy stąd,
zejdziem się wszyscy wraz,
zejdziem się w niebiańskiej chwale
i już odtąd wiecznie, stale
razem spędzać będziem czas.

Razem zejdziem się w Syonie,
współdziedzice Pańskich chwał.
Na niebiańskim Jego tronie
każdy swój dostanie dział.
Zejdziem się wspólnie tam,
gdzie stolica Barankowa.
Gdzie dwanaście gwiazd się chowa,
tam nas złączy Ojciec sam.

I za naszą stałość w wierze,
za tę miłość bratnią w nas
Pan nas wszystkich stąd zabierze,
gdy już przyjdzie śmierci czas.
Tak, my zejdziem się znów,
w mgnieniu oka przemienieni,
w Boskim stanie uwielbieni.
Tak wynika z Pańskich Słów.