Na opoce wieków tam
Kościół Chrystusowy wzrósł
i nakazał Zbawca sam,
by ten Kościół światło niósł
i oświecał ziemski krąg
światłem Prawdy z Świętych Ksiąg.

Ta opoka wieków trwa
niewzruszona w mocy swej,
i nie zwalczy siła zła,
śmierć i grzech opoki tej.
Tą opoką Chrystus sam,
łaskę swoją daje nam.

A gdy umrze dusza ma,
ciało w ziemski pójdzie pył,
skryje mnie opoka ta,
abym w Panu wiecznie żył.
Przez krew świętą z swoich ran
grzechy moje zmazał Pan.

W tej opoce wieków trwać
pragnę, póki życie me.
Stwórco, racz spoczynek dać,
przyjmij wierne dziecię Twe.
Przez zasługę Pańskiej krwi
chwały nieba udziel mi.