Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 239

Gdy modły ślesz przed Boski Tron

1
Gdy modły ślesz przed Boski Tron,
to w niebo lecą słowa twe
jak srebrny ptak z dalekich stron,
gdy już bezpiecznie spocząć chce.
2
Bo ta modlitwa naszych warg
z Niebiańskim Ojcem łączy nas
i nie potrzeba głośnych skarg;
w cichości módl się w smutku czas.
3
Gdy w sercu szczerze modlisz się,
to przez Jezusa świętą krew
wysłucha w niebie Ojciec cię,
bo miły Mu jest modłów śpiew.
4
Lecz niechaj słowa modłów twych
z Ojcowską wolą zgodne są,
a Bóg cię schroni w chwilach złych,
bo On kieruje drogą twą.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
239

Gdy modły ślesz przed Boski Tron

1
Gdy modły ślesz przed Boski Tron,
to w niebo lecą słowa twe
jak srebrny ptak z dalekich stron,
gdy już bezpiecznie spocząć chce.
2
Bo ta modlitwa naszych warg
z Niebiańskim Ojcem łączy nas
i nie potrzeba głośnych skarg;
w cichości módl się w smutku czas.
3
Gdy w sercu szczerze modlisz się,
to przez Jezusa świętą krew
wysłucha w niebie Ojciec cię,
bo miły Mu jest modłów śpiew.
4
Lecz niechaj słowa modłów twych
z Ojcowską wolą zgodne są,
a Bóg cię schroni w chwilach złych,
bo On kieruje drogą twą.
Koniec