W mym sercu radość wielka wre, choć nieraz oczy płaczą.
Gdy Bóg za syna uznał mnie, cóż dla mnie łzy dziś znaczą.
Z weselem znoszę każdy znój i wszystkie me cierpienia;
bo mníe pociesza Zbawca mój pewnością odkupienia.

I zawsze z Panem zostać chcę po nieskończone wieki,
by słodkiej wody napić się z żywota czystej rzeki,
bo Oblubieniec przyrzekł mi, że wody tej krynicą
otworzy sam niebiańskie drzwi przed swą Oblubienicą.

Więc kiedy dziś już nastał czas królewskiej obecności,
Pan w niebo wnet zawezwie nas na szczęście dla ludzkości.
Bo przez Syonu wzniosły stan, przez Jego chwały blaski
popłynie wnet na ziemski łan zdrój nieprzebranej łaski.