Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 166

Pan w miłości swojej da

1
Pan w miłości swojej da, że nie zginie dusza ma.
Krwią mnie kupił Zbawca mój, On ukoi trud i znój.
Tylko Zbawcę pragnę znać, w Jego służbie wiernie trwać;
Jego zawsze będę czcić, bo w Nim tylko mogę żyć.
2
Jezus jest ucieczką mą, wzmacnia mnie miłością swą,
pragnę dążyć w Jego ślad, jam dla Niego umrzeć rad.
Jezus wiedzie w niebo mnie i miłością ku mnie tchnie.
Przez Jezusa Boga znam, przez Jezusa wiarę mam.
3
On mi obietnicę dał, że mnie przyjmie do swych chwał.
A więc u Jezusa stóp klęczeć będę aż po grób.
Będę śpiewać Jemu cześć, światło Prawdy Jego nieść;
a gdy przyjdzie na mnie zgon, Pan mnie przyjmie na swój tron.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
166

Pan w miłości swojej da

1
Pan w miłości swojej da, że nie zginie dusza ma.
Krwią mnie kupił Zbawca mój, On ukoi trud i znój.
Tylko Zbawcę pragnę znać, w Jego służbie wiernie trwać;
Jego zawsze będę czcić, bo w Nim tylko mogę żyć.
2
Jezus jest ucieczką mą, wzmacnia mnie miłością swą,
pragnę dążyć w Jego ślad, jam dla Niego umrzeć rad.
Jezus wiedzie w niebo mnie i miłością ku mnie tchnie.
Przez Jezusa Boga znam, przez Jezusa wiarę mam.
3
On mi obietnicę dał, że mnie przyjmie do swych chwał.
A więc u Jezusa stóp klęczeć będę aż po grób.
Będę śpiewać Jemu cześć, światło Prawdy Jego nieść;
a gdy przyjdzie na mnie zgon, Pan mnie przyjmie na swój tron.
Koniec