Już się rumieni zorzą wschód
wnet zniknie nocny cień;
już wita Pana wierny lud,
nastaje Pański Dzień.

Już Tysiąclecia widać brzask,
ożyje ziemski ląd,
bo Pan udzieli zdroje łask,
gdy swój rozpocznie rząd.

Czekała ludzkość chwili tej
przez wiele, wiele lat.
Dziś Pan obecny w chwale swej
naprawiać będzie świat.

Więc radość bije ze wszech stron,
przeminie śmierć i ból;
wnet Zbawca wzniosły zajmie tron,
najmiłościwszy Król.

A gdy nam rządzić będzie Pan,
nastanie znowu raj,
dokona się ów Boski plan,
zakwitnie ziemski kraj.