Wnet zakończy się tęsknota,
wnet przeminie trud i ból,
bo obecny Król żywota,
miłościwy Zbawca Król.

I nastanie czas ochłody;
Chrystus nam udzieli sam
zdrój obfity życia wody,
da się napić chętnie nam.

Znikną czarnej nocy cienie,
i wnet minie Boży gniew,
a cierpiące dziś stworzenie
wzniesie Panu wdzięczny śpiew.

A gdy Pański głos zawoła,
na sąd wstanie wszystek lud,
aby uznać blask Kościoła
w zmartwychwstania pierwszy cud.

A więc ciesz się dziś, Syonie,
bo wnet zmieni się twój stan
i posadzi cię na tronie,
twój wódz wiary, Zbawca Pan.