Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 141

Pan Jezus szatę białą dał

1
Pan Jezus szatę białą dał,
w czystości kazał trzymać ją;
a kto chce dojść do nieba chwał,
ten musi wejść tam razem z nią.
2
Jest to najdroższa z wszystkich szat,
bo sprawiedliwość na niej lśni;
by szaty tej nie zbrukał świat,
pilnować będę wszystkie dni
3
Baranku Boży! Zbawco nasz!
Tyś nadał białość szacie mej,
Ty mi cierpliwość w wierze dasz
i przyjmiesz do wieczności swej.
4
A gdy śmierć zamknie oczy me,
natychmiast zmieni się mój stan,
w śnieżystej szacie stawię się
przed Ojcem, gdzie mnie przyjmie Pan.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
141

Pan Jezus szatę białą dał

1
Pan Jezus szatę białą dał,
w czystości kazał trzymać ją;
a kto chce dojść do nieba chwał,
ten musi wejść tam razem z nią.
2
Jest to najdroższa z wszystkich szat,
bo sprawiedliwość na niej lśni;
by szaty tej nie zbrukał świat,
pilnować będę wszystkie dni
3
Baranku Boży! Zbawco nasz!
Tyś nadał białość szacie mej,
Ty mi cierpliwość w wierze dasz
i przyjmiesz do wieczności swej.
4
A gdy śmierć zamknie oczy me,
natychmiast zmieni się mój stan,
w śnieżystej szacie stawię się
przed Ojcem, gdzie mnie przyjmie Pan.
Koniec