„Który chce aby wszyscy ludzie byli zbawieni i ku znajomości prawdy przyszli. Boć jeden jest Bóg, jeden także pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego” – 1 Tym. 2:4-6.
W Boskim Planie – człowiek stanowi centrum tego planu! Tak człowiek. . . . Syn Boży – człowiek urodzony z dziewicy Marii – Zbawiciel Jezus Chrystus – oraz syn Boży – Adam – stworzony w Raju – przestępca prawa Bożego. Podstawowym dogmatem Bożego Planu jest – Pojednanie człowieka z Bogiem i to było głównym cele m dzieła Okupowej Ofiary Chrystusa – „Przyszedł bowiem Syn Człowieczy aby zbawił to co było zginęło” (Mat. 18:11). A zginął Raj i zginęło życie a celem Chrystusowej Ofiary jest przywrócić utracony Raj i przywrócić doskonałe życie!
Istnieją dwa poglądy o filozofii Okupu – ortodoksyjny i uniwersalistyczny.
A. – „ortodoksyjny” – czyli prawowierny. Człowiek jako przestępca prawa Bożego uległ przekleństwu śmierci, ale jednak Bóg przygotował dla niego „Odkupienie” – gr. antilutron – znaczy „wystarczająca cena” – przez śmierć Chrystusa, który stał się zadośćuczynieniem dla Boskiej Sprawiedliwości (1 Tym. 2:4-6).
B. – „Uniwersalizm” – nauka o ogólnej łasce Bożej rozciągającej się na wszystkich ludzi. Bóg jedynie wymaga by człowiek porzucił grzech i postępował drogą sprawiedliwości i tym sposobem doszedł do harmonii z Bogiem. Pomaga mu w tym chrzest, ofiara mszy, spowiedź, odpusty.
Teorii uniwersalizmu zaprzecza Pismo Święte. Powiedział święty apostoł Paweł: „Albowiem wszyscy zgrzeszyli i nie dostaje im chwały Bożej. A bywają usprawiedliwieni darmo z łaski Jego przez Odkupienie, które się stało w Chrystusie Jezusie” (Rzym. 3:23-24).
Jako dowód autentyczności Królestwa Chrystusowego zacytujemy jeszcze słowa świętego apostoła Piotra ze sławnego kazania wygłoszonego po zesłaniu Ducha Świętego – „który zaiste niebiosa ma objąć aż do czasu naprawienia wszystkich rzeczy” (Dz. Ap. 3:21).
Ten premilenializm historyczny świętego apostoła uznawali i głosili święci pierwotnego Kościoła, tacy jak Ireneusz, Tertulian i Justyn Męczennik. Milenium – czyli Królestwo Chrystusowe nastąpiło chronologicznie w czasie Powtórnej Obecności Chrystusa i obejmuje tysiącletni okres Jego Paruzji i Królowania! (Obj. 20:1-10).
Biblijne „czasy ochłody” – łac. Restytucja znaczy „Przywrócenie do pierwotnego stanu”. A więc nauka Pisma Świętego o Restytucji świata i Restytucji człowieka, zawarta w filozofii Odkupienia jest integralną częścią Boskiego Planu! Czy ludzkość potrzebuje Restytucji!?. . . Codziennie dziesiątki tysięcy orszaków pogrzebowych zdąża do bram cmentarnych, a miliony chorych i kalek oczekuje naszej pomocy. Wydajemy miliardy dolarów rocznie na rakiety i czołgi, a miliony ludzi umiera z głodu i niedożywienia. To są tragiczne anachronizmy naszej epoki – tragiczne dzieje grzechu.
Fundamentem, czyli podstawą Restytucji jest Okupowa Ofiara Jezusa Chrystusa. W Piśmie Świętym, Raj użyty jest do określenia szczęśliwości człowieka w tym pierwotnym stanie, gdy żył w harmonii ze swoim Stworzycielem, zanim przekleństwo grzechu pojawiło się na ziemi. Ten utracony Raj będzie z powrotem przywrócony i cała ludzkość pełna podświadomej nadziei oczekuje na przywrócenie tego Złotego Wieku! Pimo Święte uczy, że Raj został odkupiony dla człowieka, że Restytucja ma za zadanie przywrócić utraconą doskonałość człowieka – przez śmierć Jezusa Chrystusa! Oczekiwane Królestwo Boże będzie uwieńczeniem Okupowej ofiary i Tysiącletniego Królowania Chrystusa. Oczywiście z tej ofiary wypływa logiczny wniosek powszechnego zmartwychwstania całej ludzkości co potwierdza święty apostoł Paweł w liście do Koryntian:
„Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają – tak w Chrystusie wszyscy ożywieni zostaną” (1 Kor. 15:22).
„Dlatego, że Bóg postanowił dzień, w którym będzie sądził wszystek świat w sprawiedliwości” (Dz. Ap. 17:31).
A więc jesteśmy do dyspozycji wielkigo Zbawiciela świata, a naszym zadaniem jest mówić o tym wielkim dniu Zbawienia, albowiem pierwszym dziełem naprawienia jest zwalenie starej, rozpadającej się w gruzy budowli. Stary świat musi ustąpić nowej epoce. Wielkie rewolucje polityczne, społeczne i naukowe ostatniego stulecia wstrząsnęły feudalizmem i monarchistycznym ustrojem świata. Duch wolności i reform ogarnia cały świat. Przewidział to już wielki prorok Starego Testamentu – „Oto cię dziś postanawiam nad narodami i nad królestwami, abyś wykorzeniał i psuł, i wytracał, i obalał, abyś budował i szczepił” (Jer. 1:10).
Ten nowy świat za którym tęsknimy to Królestwo Boże. To Chrystus nauczył nas tej modlitwy – „Przyjdź Królestwo Twoje” (Mat. 6:10). A nie kazał nam się modlić o to Królestwo gdzieś w zaświatach , ale tu na ziemi – „bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi”. . .
A więc zasadniczym problemem jest – CZŁOWIEK.
Ale aby mogła nastąpić ta istotna część Boskiego Planu Zbawienia – Restytucja Człowieka, musi nastąpić zmartwychwstanie ludzkości ponieważ „psyche” nie może ulec restytucji w „hadesie” – „albowiem nie ma odrodzenia w grobie, do którego ty idziesz” (Ps. 16:10).
Dlatego potwierdza to święty apostoł Paweł mówiąc, że „mamy nadzieję w Bogu, że będzie zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych” (Dz. Ap. 24:15). Teraz człowiek musi rozpocząć swoje współdziałanie z Boskim Planem – z Chrystusem, z dziełem Zbawienia, bo przecież to my ludzie musimy urzeczywistnić tą wspaniałą wizję proroka Izajasza:
„I będzie mieszkał wilk z barankiem . . . a małe dziecię rządzić ich będzie . . . I nie będą szkodzić ani zabijać na świętej górze mojej, bo ziemia będzie napełniona znajomością Pańską jako morze wodami napełnione jest” (Izaj. 11:1-10).
Dzieje grzechu, to smutny rozdział tego Boskiego Planu Zbawienia. Bóg nie chciał tworzyć człowieka z komputerem za uchem, człowieka – automatu do czynienia dobra. Zaś sama informacja „nie czyń grzechu” – nie przestepuj moich praw, bo śmiercią umrzesz, nie wystarczyła człowiekowi. człowiek musiał doświadczyć dziejów grzechu, aby podporządkować się Chrystusowi i przeprowadzić tysiącletnie dzieło Restytucji. I takim jest Boski Plan Zbawienia – a jaka będzie Twoja rola w tym zbawieniu, zależy teraz tylko od Ciebie! Mamy żal do naszych prarodziców w Edenie. Bóg dał nam jeszcze raz sposobność. Pierwsze karty Pisma Świętego opisują powstanie grzechu i śmierci – zaś na ostatnich kartach święty Jan zobaczył wizję szczęśliwego człowieka i Królestwa Chrystusowego:
„Dziękujemy Tobie Panie Boże Wszechmogący . . . żeś wziął moc swoją wielką, i ująłeś królestwo; I rozgniewały się narody, i przyszedł gniew twój i czas umarłych, aby byli sądzeni, i abyś oddał zapłatę sługom twoim, prorokom i świętym, i bojącym się imienia twego, małym i wielkim, i abyś wytracił tych co psują ziemię” (Obj. 11:17-18).