Podstawą niniejszego artykułu będą dwa fragmenty z Ewangelii:
1. Mat. 1:20-21 – „…oto ukazał mu się we śnie anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego”.
2. Mat. 2:2 – „ Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon „. Te dwa cytaty odnoszą się do Jezusa. Słowa pierwszego z nich wypowiedział anioł Gabriel do Józefa. Już w Proroctwie Daniela mamy wspomniane o aniele Gabrielu, który z polecenia Pana Boga oznajmił i wytłumaczył prorokowi Danielowi tajemnice: „Gdy więc jeszcze mówiłem i modliłem się, oto nagle w czasie ofiary wieczornej przyleciał do mnie ów mąż Gabriel, którego przedtem oglądałem w widzeniu. Przybył i rzekł do mnie: Danielu, oto wyszedłem, aby ci dać jasne zrozumienie” – Dan. 9:21-22. Do spełnienia poselstwa o Jezusie Pan Bóg użył najwyższego posłańca – anioła Gabriela. Wcześniej był on posłany przez Pana, by wytłumaczyć Danielowi tajemnicę 70 tygodni przeznaczonych dla Izraela; w ostatnim tygodniu miał przyjść Mesjasz. Wtedy po raz pierwszy mamy dokładnie określony czas przyjścia Mesjasza. Było to dane zrozumieć prorokowi Danielowi, który z kolei przekazał to wyczekującemu Mesjasza Izraelowi. Mędrcy ze Wschodu przyszli oddać pokłon królowi Izraela – Jezusowi, o czym wspomina Ewangelia Mateusza.
W tych dwóch fragmentach mamy wspomniane dwa tytuły, które oznajmiają, jakie dzieło będzie spełniał Syn Boży. Imię Jezus znaczy Zbawiciel Świata albo Odkupiciel.
Narodzenie Pana Jezusa było nieodzowne, by odkupić Adama i całe jego potomstwo, które również tak jak Adam podlegało wyrokowi śmierci. Apostoł Paweł pisze w Liście do Rzymian 3:23: „Albowiem wszyscy zgrzeszyli i nie dostaje im chwały Bożej” – nie dostaje im synostwa, dlatego potrzebują odkupienia. Pan Jezus, by dokonać odkupienia, musiał się narodzić jako człowiek. W Ewangelii Jana 1:14 czytamy: „A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, jaką ma jedyny Syn od Ojca…”.
Ważną rzeczą jest zrozumienie celu narodzenia się Zbawiciela, Jezusa. Dlaczego opuścił stan nieba? „Albowiem Syn Człowieczy przyszedł ocalić to, co zginęło” –Mat. 18:11 (BT).
To był główny cel Jezusa, na wypełnienie którego zgodził się dobrowolnie. Oto Jego oświadczenie: „Dlatego mię miłuje Ojciec, iż ja kładę duszę moją, abym ją zasię (potem) wziął. Żaden jej nie bierze ode mnie, ale ja kładę ją sam od siebie; mam moc położyć ją, i mam moc zasię wziąć ją. Toć rozkazanie wziąłem od Ojca mego” – Jan 10:17-18 (BGd).
Imię Jezus zostało oznajmione przez anioła Gabriela, który przyszedł do Marii jako posłaniec Pana Boga. W Ewangelii Łukasza 1:31 czytamy: „Oto poczniesz i porodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus” (BT) – to znaczy Zbawiciel, Zbawca.
Jest to pierwszy tytuł dany naszemu Panu, gdy się narodził, co miało świadczyć o tym, jakie dzieło będzie spełniał i na co został przeznaczony. „Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, on bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” – Mat. 1:21.
Żeby odkupić rodzaj ludzki, Jezus musiał być pełnoletnim synem Zakonu. Mając 30 lat został ochrzczony i pomazany. Od tego czasu został nazwany Pomazańcem (gr. Chrystus albo hebr. Mesjasz). Imię Jezus było używane od Jego narodzenia i nadania imienia w świątyni przy obrzezaniu aż do chrztu. Odtąd otrzymał drugi tytuł – po polsku Pomazaniec, po grecku Chrystus, po hebrajsku Mesjasz.
Jeszcze jeden tytuł nadali Panu Jezusowi mędrcy, którzy przyszli oddać hołd Królowi Żydowskiemu. Przyszli oni do ziemi judzkiej, do Heroda „i pytali: Gdzie jest nowo narodzony Król Żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przyszliśmy oddać Mu pokłon” – Mat. 2:2.
Postawmy pytanie: Dlaczego Jezusa nazwano Królem?
Pochodził On z pokolenia Judy, z którego byli wybierani królowie Izraela. Ostatni król izraelski Królestwa Judzkiego to Sedekiasz, który został odrzucony i zdetronizowany: „ Tak mówi panujący Pan: Zdejm tę czapkę, a zrzuć tę koronę, która już nigdy takowa nie będzie; tego, który w poniżenie przyszedł, wywyższę, a wywyższonego poniżę. Wniwecz, wniwecz, wniwecz ją obrócę, czego pierwej nie bywało, aż przyjdzie ten, co do niej ma prawo, którem mu dał” – Ezech. 21:26-27 (BGd). Izrael nie będzie już miał króla podobnego do tych, jakich miał w czasie Wieku Żydowskiego, dlatego, że prawowitym królem stał się Pan Jezus. On obejmie rządy nad Izraelem, gdy zostanie zawarte Nowe Przymierze, przez które będzie błogosławiony Izrael i cała ludzkość w Królestwie Chrystusa.
Taki jest cel narodzenia Jezusa Chrystusa – Króla Królów i Pana Panów.