27. Czy przypuszczałby ktoś z obecnych przy egzekucji – patrząc na tych dwóch młodzieńców: klęczącego Szczepana i dumnie stojącego Saula, że gdy pierwszego zabraknie, ten drugi, zawzięty, pójdzie jego śladem i znów doczeka chwili, gdy dla tej samej sprawy i idei będzie leżał pod kupą kamieni narzucanych również przez Żydów, a inny młodzieniec będzie pochylał się nad nim?
Odp. Byłaby to zbyt śmiała, niemożliwa myśl. Boskie drogi są cudowne i niezbadane. Prawdziwe to zdanie: „U Boga nie ma nic niemożliwego” – Łuk. 1:37.
28. Jakie wrażanie na Saulu mogła wywrzeć klęcząca postać Szczepana modlącego się?
Odp. Najsilniejszych i najbardziej śmiałych lub zawziętych ludzi obraz modlącego się człowieka rozbraja lub pobudza do litości; są jednak w tej regule wyjątki: nieprzejednani byli bracia Józefa, którego płacz i modlitwy nie pobudziły ich do litości. Nieprzejednani byli wrogowie Jezusa, przysłuchujący się Jego modlitwie u stóp krzyża. Nieprzejednanym był Neron słuchający płaczu i modlitw chrześcijan. Nieprzejednane były trybunały inkwizycji, które były przecież świadkiem gorących modlitw wiernych. Podobnie mogło być z Saulem. Lecz spójrzmy z drugiej strony: Czy żadnego śladu na umysłach braci nie pozostawiła modlitwa Józefa? Zob. 1 Mojż. 42:21-22. W ogniu doświadczeń wspomniał i modlącego się brata. Czy wrogowie Chrystusa nigdy nie przeżywali wątpliwości? Odchodząc od krzyża w nagłej ciemności, czy nie mówili niektórzy: „Prawdziwie ten był Synem Bożym”. Nadejdzie czas, gdy bracia Zbawiciela, kiedyś okrutni, będą płakać nad Nim, jak nad jednorodzonym (Zach. 12:10). Bardziej okrutni, nie reagujący na modlitwy drugich, nie będą zasługiwać na dalszą egzystencję. Na podstawie wspomnianych wyżej obrazów możemy zauważyć, że Saul, mimo że nie okazał uczucia litości na zewnątrz, to jednak nie dowodzi, że obraz klęczącego Szczepana nie pozostał mu na zawsze w pamięci, co było przyczyną jego późniejszych walk wewnętrznych.
29. Czym głównie zajmował się Saul po śmierci św. Szczepana?
Odp. Dzieje Ap. 8:1-3 – wiedziony myślą, że zabijając chrześcijan Bogu i Zakonowi przysługę czyni, nadal okrutnie prześladuje ich, aresztując mężczyzn i niewiasty.
30. Jak rozumieć werset Dzieje Ap. 9:1, a szczególnie zdanie: „A Saul jeszcze dychając groźbą i morderstwem przeciwko uczniom Pańskim?
Odp. W słowach „dychając lub dysząc groźbą i morderstwem” Łukasz przedstawia nam człowieka nienasyconego dotychczasowymi obraza- mi swych ofiar, podobnie jak rozdrażniony lampart lub wilk, który rzuca się z jednej ofiary na drugą.
31. Czego możemy dopatrzyć się w słowach, iż Saul prosił sam najwyższego kapłana o listy upoważniające do prześladowania chrześcijan? Dzieje Ap. 9:1-2
Odp. Ze słów powyższych możemy zauważyć, że Saul dobrowolnie i z własnej inicjatywy był czołowym przywódcą prześladowców.
32. Czy imię Saula jako prześladowcy było znane chrześcijanom mieszkającym tylko w Jerozolimie, czy również poza nią?
Odp. Imię Saula jako prześladowcy chrześcijan powtarzano z trwogą z ust do ust nie tylko w Jerozolimie, ale i w innych miastach, zob. Dzieje Ap. 9:13.
33. W jakim celu Pan Bóg dozwolił na tak straszliwe prześladowanie zboru jerozolimskiego i innych?
Odp. Przez rozpraszanie się wierni Panu tym bardziej rozpowszechniali Ewangelię Bożą (Dzieje Ap. 8:4). Odpowiadano przez to Ewangelię w różnych zakątkach ziemi, dokąd w spokojnych warunkach nikt by nie dotarł. Oprócz powyższego ludzie pozbawieni mienia za swoje przekonania przedstawiali Ewangelię z większą mocą. Wierność ich i zapał dla Pana miały być przykładem i zachętą dla wielu wiernych w ciągu wieków późniejszych (średniowiecza).
34. Jak brzmiała modlitwa Szczepana, zanoszona w ostatniej chwili przed śmiercią i z ilu części się składała (powtórz z pamięci)?
Odp. Dzieje Ap. 7:59-60 – Modlitwa św. Szczepana składała się z dwóch części i brzmiała:
a) Panie Jezu przyjmij ducha mojego
b) Panie, nie poczytaj im tego za grzech.
35. Jaka piękna nauka dla nas kryje się w modlitwie św. Szczepana?
Odp: Głównym pragnieniem chrześcijanina powinna być:
a) tęsknota za połączeniem się z Panem
b) miłość do nieprzyjaciół w formie litości zachować do końca.
Modlitwa św. Szczepana jest duchem prawdziwego chrześcijanina.
36. Czy modlitwa św. Szczepana została wysłuchana i gdzie mamy tego dowód?
Odp. Modlitwa Szczepana bez wątpienia została wysłuchana, ponieważ była zgodna z wolą Bożą. Jego praca, miłość, charakter i prośba zostały zapamiętane przez Stwórcę (Hebr. 6:10), a duch jego został przyjęty podczas wtórego przyjścia (Jan 14:3; 2 Tym. 4:7-8; 1 Tes. 4:13-16). Jako dowód do drugiej części jego modlitwy, że prośba jego została wysłuchana, znajdujemy cudowne nawrócenie Saula – świadka śmierci Szczepana, któremu Bóg przeszłość – więzienie ofiar niewinnych i śmierć Szczepana – przebaczył, przyjmując go za syna, a nawet za apostoła.
37. Jak wierni przyjęli wiadomość o śmierci Szczepana, jak zareagowali, pomimo że silnie wierzyli w zmartwychwstanie?
Odp. Wiadomość o męczeńskiej śmierci miłego brata diakona przyjęto z głębokim żalem i wielkim płaczem (Dzieje Ap. 8:2). Śmierć osób drogich, ukochanych, mimo wiary w zmartwychwstanie wielu przeżywa boleśnie. Nie zawsze można powstrzymać łzy. Czasem najsilniejsza wiara nie wstrzyma łez. Przykład: Jezus nad grobem Łazarza.
38. O jakiej porze dnia Jezus stanął Saulowi na drodze do Damaszku?
Odp. Dzieje Ap. 25:13 – Była to pora obiadowa – w Palestynie ludzie w tym czasie przerywają pracę, nie podróżują, lecz odpoczywają w cieniu.
Na Straży 1964/3/09, str. 48