Co to jest pokora?
- Pokora – to ustępliwość, bo tylko ktoś pokorny umie rezygnować ze swoich upodobań na korzyść drugich.
- Pokora – to uczynność w sprawach małoznaczących. Tylko pokorni będą uczynnymi w sprawach małych, nieznacznych.
- Pokora – to miłosierdzie; uznając swoją małość, niegodność, swoje braki i upadki jest miłosierna i wyrozumiała dla drugich.
- Pokora – to cierpliwość. Tylko pokorny, nie myślący wiele o sobie może znosić cierpliwie skierowane przeciw sobie zarzuty, prześladowania, sprzeciwiania.
- Pokora – to posłuszeństwo. Tylko pokorni będą posłuszni. Pyszni chcą zawsze nad drugimi panować. Pokorni też chcą się od wszystkich uczyć, więc jest to i cichość.
- Pokora – to wiara. Trzeba być pokornym, aby całą ufność złożyć w Bogu, polegać na Jego kierownictwie i być z niego zadowolonym.
- Pokora – to pokuta. Pokorni uznają swoje winy, przepraszają i naprawiają swoje winy, swoje drogi. Człowiek pyszny zawsze znajduje dla siebie usprawiedliwienie.
- Pokora – to dziękczynienie. Pokorny uznaje pomoc innych: Boga, braci i wdzięczny jest, że przy ich pomocy odnosi zwycięstwo. Pyszny myśli, że wszystko zawdzięcza sobie.
„Na koniec wszyscy bądźcie jednomyślni.” – Należy o tym pamiętać, że taki ma być ostateczny wynik ćwiczeń i nauk udzielonych w szkole Chrystusowej. Naszym rozwiajniem w sobie usposobienia do zgody i harmonii (będąc jednocześnie wiernymi i odważnymi dla Prawdy) możemy mierzyć nasz wzrost w łasce znajomości i w miłości.” „Straż” 1936/11
Pamiętajmy, że w spornych kwestiach i argumentach zwycięstwo polega nie na tym, aby wyjść zwycięsko w argumentach i aby swoje na wierzchu postawić, ale aby wyjść z tego wszystkiego niepokalanym, aby utrzymać swój umysł i serce w równowadze, wolne od nienawiści, zemsty lub jakiejkolwiek gorzkości i aby takowych cech nie rozbudzić w drugich. „Straż” 1938/41
Rodzice
Gdy nasi rodzice zestarzeją się, przypomnijmy sobie nasze dzieciństwo, kiedy oni troszczyli się o nas, a teraz kolej przychodzi na nas, by troszczyć się o ich potrzeby.
Kobieta
Kobieta mająca zamiłowanie do rzeczy i uciech światowych nie może być dobrą matką rodziny i dobrą chrześcijanką.
* * *
- Co jest rozkoszą Bożą czynić? Błogosławić tym, co trwają w miłości Jego. Straż 1934/185
- Do szczęścia wiecznego wiedzie droga przez miłość bliźnich i miłość Boga.
- Serce człowieka jest warsztatem miłości, a czasem się zmienia na kuźnię nienawiści.
- Nie dosyć być uczciwym, trzeba jeszcze być uprzejmym, miłym i pogodnym, aby cnota nie odstręczała nikogo.
- Ukochaj ludzkość całą duszę, a zapełnisz pustkę serca i życie po brzegi.
- Odwracasz oczy od niemiłych sobie, czyś pewien, że Bóg tego nie uczyni tobie?
- Jeżeli człowiek tyle zabiegów czyni, aby żył dłużej, ile powinien czynić, aby żył wiecznie?
- Bądź zawsze spokojnym w argumentach, nie unoś się gniewem, gdyż unoszenie się gniewem i gwałtowna argumentacja czynią z pomyłki błąd, a z prawdy niepewność.