The Herald
nr 2009/1

Zapinając pas

Prawda

Stójcie tedy, opasawszy biodra swoje prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości – Efez. 6:14.

Chrześcijańska wędrówka jest często porównywana w Nowym Testamencie do walki. Prawdopodobnie najlepszym przykładem takiej przenośni jest zapis listu do Efezjan 6:10-17, gdzie apostoł zachęca nas do przywdziania zupełnej zbroi Bożej:

„W końcu bądźcie mocni w Panu – siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. Stańcie więc [do walki] przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość [głoszenia] dobrej nowiny o pokoju. W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże”.

Pas zwykle nie jest kojarzony ze zbroją, lecz dla żołnierza był niezwykle istotny. Wykonany był zwykle z materiału, skóry lub nawet kawałka zwykłego sznurka, zaś jego funkcją było utrzymanie luźnego ubrania żołnierza przy jego ciele. Dla żołnierza w czasie bitwy ważne było to, aby jego ubranie nie przeszkadzało mu w walce.

Okoliczność, że apostoł Paweł porównuje prawdę do pasa, nie jest przypadkowa. W podobny sposób podkreślał jej rolę w liście do Filipian, gdzie zachęca braci aby zachowywali ją w swych sercach i umysłach:

„Wreszcie, bracia, myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały” (Filip. 4:8).

Św. Paweł podkreśla zatem, że wiara Chrześcijanina oparta jest na tym co prawdziwe i rzeczywiste, tak w kwestiach duchowych jak i materialnych. A zatem, głównym obowiązkiem Chrześcijanina jest poszukiwanie i znajomość prawdy, a następnie dostosowywanie swego życia do tego, co prawdziwe, do postępowania zgodnie z prawdą we wszystkich kwestiach.

Prawda jako element charakteru

Na kartach Pisma Świętego znajdujemy wiele świadectw wskazujących na to, że prawda jest podstawowym elementem charakteru samego Boga, a także Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Już sam ten fakt sprawia, że prawda i postępowanie zgodnie z prawdą jest zupełnie niezbędne dla rozwoju chrześcijańskiego charakteru.

„Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje” (Ps. 89:15, BG).

„Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” (Jana 14:6).

„I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny i Prawdziwy, gdyż sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy” (Obj. 19:11).

Apostoł Jan dodatkowo wskazał:

„Zakon bowiem został nadany przez Mojżesza, łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa” (Jana 1:17).

Wszystkie nasze wysiłki aby służyć Bogu, aby być pomocnym dla innych w Jego imię i w imię naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, będą bez znaczenia, jeżeli nie będą one oparte na prawdziwej wierze w Jego charakter, plan i zamiary, a także w porządek rzeczy jaki jest wokół nas:

„Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie” (Jana 4:24).

Nakładając pas prawdy

Co zatem oznacza dla nas nałożenie pasa prawdy i w jaki sposób można tego dokonać? Pas prawdy nakłada się poprzez wierzenie tylko w to, co może być sprawdzone jako prawdziwe oraz poprzez szczere postępowanie z innymi we wszystkich aspektach życia. Jeżeli mamy na sobie pas prawdy, oznacza to, że oceniając każdą informację lub wydarzenie, zadamy sobie pytanie: „Czy jest to prawda? Jaka jest rzeczywistość, jeżeli chodzi o te okoliczności lub te doświadczenia?” Jeżeli będziemy w stanie ocenić co jest prawdą, co jest rzeczywistością, wówczas uzyskamy punkt oparcia, z którego będziemy w stanie dokonać należytego osądu i weryfikacji godnej Chrześcijanina. Dzięki temu będziemy wiedzieli, jaką informację zaakceptować i jakie działanie należy podjąć.

Opasując się prawdą jak pasem dajemy posłuch radzie, jaką daje nam Pismo:

„Zdobywaj prawdę i nie sprzedawaj jej, mądrość i karność, i rozum” (Przyp. 23:23).

Jezus i apostoł Paweł uczyli nas, jak żyć zgodnie z Prawdą:

„Poświęć ich w prawdzie twojej; słowo twoje jest prawdą” (Jana 17:17).

Apostoł Paweł zachęca nas, abyśmy uważnie poszukiwali prawdy, traktując Słowo Boże szczerze i dokładnie:

„Staraj się usilnie o to, abyś mógł stanąć przed Bogiem jako wypróbowany i nienaganny pracownik, który wykłada należycie słowo prawdy” (2 Tym. 2:15).

Prawda, jaka nas otacza

Jeżeli mamy prowadzić nasze życie w zgodzie z prawdą, musimy poznać prawdę, czyli rzeczywistość dotyczącą Boga i Jezusa; wszystkiego tego, co przekazali nam na temat życia i sposobu który uznali za słuszny dla rozwiązania problemów człowieka, jakie nawarstwiły się od stuleci poprzez samolubny tryb życia. Te fakty, te prawdy, odróżniają wiarę Chrześcijańską od innych systemów wyznaniowych. Oto najważniejsze z nich:

  • istnieje wszechmocny i wszechwiedzący Bóg, który darzy uczuciem wszystkie stworzone przez siebie istnienia, a w szczególności człowieka
  • Bóg działa w oparciu o prawa i zasady które ustanowił, a w oparciu o nie oferuje życie każdemu inteligentnemu stworzeniu, które będzie w stanie przyjąć je i postępować zgodnie z nimi.
  • zachęca on swe ludzkie stworzenie, aby zbliżało się do Niego za pomocą rozumu i logiki, aby dowodziło jego prawdomówności.
  • każdy człowiek ma swą wartość i godność na takim poziomie, że Boży Syn złożył samego siebie w ofierze, ponieważ Bóg nie chciał, aby ktokolwiek zginął bez pełnej możliwości osiągnięcia z Nim społeczności.
  • niedoskonałe zachowanie jednostek może ulec poprawie i jest odrębne od ich wrodzonego systemu wartości
  • egoizm prowadzi do degradacji i cierpienia jednostki oraz tych, którzy są dookoła niej; samoofiara leży w interesie zarówno każdego z osobna jak i całej społeczności.
  • jednostka może zbliżyć się do Boga przez naśladowanie jego charakteru: prawdy, łaski, miłości, miłosierdzia, współczucia i przebaczenia.

Niewiele ze światowych religii przyjmuje za swoje te prawdy, lub choćby część z nich. Niektóre religie są oparte na mitologii, wielości bóstw w różnych postaciach ludzkich i zwierzęcych, które tak nie są zainteresowane dobrem człowieka, że trzeba je budzić głośnym brzmieniem dzwonów i bębnów, aby zechciały wysłuchać próśb swych czcicieli. Inne religie z zaprzeczenia fizycznej rzeczywistości uczyniły ulotną cnotę. Jeżeli opaszemy się pasem prawdy, wówczas będziemy w stanie z należytej perspektywy ocenić te systemy filozoficzne i uznać je za fałszywe i bez wartości, jeżeli chodzi o kierowanie naszym życiem w sposób jaki jest miły dla Jehowy.

Przykłady dla nas

Nasz Pan żył w zgodzie z prawdą i pozostawił nam wspaniały przykład szczerości. Ewangelista Jan wielokrotnie relacjonuje słowa Jezusa, którymi rozpoczynał on swe wypowiedzi skierowane do tłumów słuchaczy: „Zaprawdę, zaprawdę”. Św. Mateusz pisze, że nawet przeciwnicy Jezusa usiłujący usidlić Go pytaniami dotyczącymi kwestii płacenia podatku na rzecz Cesarza przyznali, że był On prawdomówny: „I wysłali do niego uczniów swoich wraz z Herodianami, którzy powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i drogi Bożej w prawdzie uczysz, i na nikim ci nie zależy, albowiem nie oglądasz się na osobę ludzką” (Mat. 22:16). W związku z powyższym, jakim komplementem w ustach naszego Pana musiały być słowa, jakimi zwrócił do Natanaela, gdy się spotkali po raz pierwszy: „A gdy Jezus ujrzał Natanaela, idącego do niego, rzekł o nim: Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu” (Jana 1:47). Jeżeli chcielibyśmy kiedykolwiek móc współpracować z Jezusem w Jego dziele w czasie królestwa, musimy prowadzić takie życie, aby takimi samymi słowami wydał świadectwo o nas przed swym Niebieskim Ojcem.

Jeden ze współczesnych przykładów takiej szczerej postawy jest opisany w „Dziennikach Wyprawy Lewisa i Clarka” z 1813 roku. Wydawca, niejaki Nicholas Biddle, nakłonił emerytowanego prezydenta Tomasza Jeffersona by ten opisał w kilku słowach biografię Meriwethera Lewisa, która mogłaby być wydrukowana w nowej edycji „Dzienników”. Jefferson napisał taką biografię liczącą sobie pięć tysięcy słów w formie listu i wysłał ją do pana Biddle. Jedną z charakterystyk jakie się tam znalazły, były słowa: „szczery, bezinteresowny, wolny, o zdrowym rozsądku i wierności względem prawdy tak skrupulatnej, że cokolwiek opisywał było równie pewne, jak gdybyśmy to widzieli własnymi oczami.”

Dlaczego pas jest ważny i dziś

Pomimo znacznego wzrostu wiedzy na skalę jaką do tej pory nie była spotykana, dzisiejszy Chrześcijanin musi usilnie starać się poznać to, co jest prawdziwe i rzeczywiste, aby móc żyć w realnym świecie. Świat jest pełen intrygantów a Wiek Informacji sprawił, że trudno jest odróżnić prawdę od fałszu. Telewizja i Internet przyspieszyły przepływ informacji i wielu skłonnych jest uwierzyć w coś tylko dlatego, że usłyszało daną informację z „oficjalnego” źródła. Jakość grafiki komputerowej pozwala każdą fantazję przedstawić jako realną. Kolejne pokolenia ludzi wchodzących w dorosłe życie ma znaczną trudność w rozeznawaniu pomiędzy fantazją, a rzeczywistością. Wszyscy do pewnego stopnia znajdujemy się pod wpływem tego rodzaju technik. Niestety, wiele z fantazji które przedstawiane są jako rzeczywistość, ma charakter szatański lub wywiera degradujący wpływ na człowieka. Tym samym, jest to dla nas ogromnym wyzwaniem, aby oprócz dania odporu pokusom dookoła nas, być w stanie zwyciężyć w bitwie o odróżnienie prawdy od fałszu, rozgrywającej się w naszych umysłach:

„I nic dziwnego; wszak i szatan przybiera postać anioła światłości” (2 Kor. 11:14).

Znaczenie słów w dzisiejszym społeczeństwie uległo podobnemu zafałszowaniu, zwłaszcza w reklamie i polityce. Pomaga to ukryć prawdę oraz zwiodło wiele osób, które zaczęły również używać podobnie niejednoznacznego języka. Dobrym przykładem tej tendencji jest słowo „darmowy”. Reklamy hoteli i moteli kuszą klientów „darmowym śniadaniem” i „darmowym HBO”.

Mieszkania na wynajem reklamowane są jako „z darmowym płaskim telewizorem”. Wnikliwi ludzie zdają sobie sprawę z tego, że te dodatki nie są za darmo, lecz są „wliczone w cenę bez dodatkowych opłat”. Na dzisiejszej scenie polityki, mówienie nieprawdy lub „cieniowanej” prawdy nie jest już uznawane za kłamstwo, lecz za podstawę dobrej retoryki. Znajomość prawdy i mówienie prawdy w każdej sytuacji jest niezbędne, abyśmy byli w stanie uniknąć subtelnych, zwodniczych praktyk Przeciwnika, których pełen jest nasz dzisiejszy świat. Pismo Święte ustawicznie zachęca nas do zajęcia tej bezkompromisowej postawy:

„To zaś powinniście czynić: Mówcie prawdę jeden drugiemu, wydawajcie sprawiedliwe wyroki w swoich bramach i zachowujcie pokój! Nie knujcie złego w swoim sercu jeden przeciwko drugiemu i nie lubujcie się w krzywoprzysięstwie, gdyż tego wszystkiego nienawidzę – mówi Pan” (Zach. 8:16- 17).

„Abyśmy już nie byli dziećmi, miotanymi i unoszonymi lada wiatrem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp, prowadzący na bezdroża błędu, lecz abyśmy, będąc szczerymi w miłości, wzrastali pod każdym względem w niego, który jest Głową, w Chrystusa, z którego całe ciało spojone i związane przez wszystkie wzajemnie się zasilające stawy, według zgodnego z przeznaczeniem działania każdego poszczególnego członka, rośnie i buduje siebie samo w miłości” (Efez. 4:14-16).

W jednym z najbardziej dobitnych świadectw na temat prawdy, Jezus powiedział:

„Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie i poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi” (Jan. 8:31-32).

Prawda ma moc zachowania nas wolnych od Przeciwnika i jego pokus, ponieważ stanowi ona doskonały wzór, względem którego wszelkie inne informacje i sytuacje mogą być porównane a następnie ocenione. Jeżeli otoczymy się prawdą, ma ona moc uwolnienia nas od fałszywych nauk o Bogu i Jego planie, od ludzkich pasji, próżności i skrępowania, uzależnienia od tego, co inni ludzie o nas myślą, od oceniania samych siebie z perspektywy standardów społecznych oraz od wszelkich obaw. Gdy będziemy posiadać ten rodzaj prawdy oraz płynącą z niej wolność, będziemy w stanie zidentyfikować ataki Przeciwnika a następnie „zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego”.