Ty mnie prowadź, Zbawicielu!
Chcę jedynie słuchać Cię.
Mój najlepszy Przyjacielu,
w bólu życia wspieraj mię.
Daj pociechę Twą mej duszy,
pomóż w wierze w cnotach trwać.
Niech nadzieja się nie wzruszy.
W próbach przy mnie racz sam stać.

Prowadź mnie, mój Ojcze drogi,
prostuj kręte ścieżki me.
Bądź mnie blisko, gdy wróg srogi
pokój duszy zniszczyć chce.
Gdy ma wiara się zachwieje,
serce łaską wzmocnić chciej.
Żywą we mnie wzbudź nadzieję,
radość, pokój w serce wlej.

Prowadź mnie, mój drogi Zbawco.
Dobroć wielką Twoją znam.
Miłość Twą, mój życia Dawco,
w głębi serca mego mam.
Unoś ducha z doczesności
w górną stronę przed tron łask.
Pragnę chwalić Cię w wieczności,
widzieć Bożej chwały blask!