Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 389

Z tej biednej ziemi

1
Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny
tęskny się w niebo unosi dźwięk.
O, Boże Święty, Panie jedyny,
wysłuchaj kornych serc naszych jęk.
Nie chciej odrzucać modlitwy tej,
bo Twej litości błagamy w niej.
Refren
O, Boże Święty, ucieczko nasza,
zmiłuj się, zmiłuj i lud swój zbaw
2
Ku Tobie oczy zalane łzami
z wielką ufnością zwrócone są.
Ty się zlitujesz pewnie nad nami,
bo Ty nie gardzisz pokuty łzą.
Ku Tobie ślemy błagalny głos:
Ach, odwróć od nas karania cios!
3
Od Ciebie, Boże, Pana naszego,
świeci nam słodkich nadziei blask.
Ty nie odrzucisz ludu Twojego.
Tyś niezgłębionym strumieniem łask.
A naszą nędzę tak dobrze znasz.
My bardzo biedni, o Panie nasz!
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
389

Z tej biednej ziemi

1
Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny
tęskny się w niebo unosi dźwięk.
O, Boże Święty, Panie jedyny,
wysłuchaj kornych serc naszych jęk.
Nie chciej odrzucać modlitwy tej,
bo Twej litości błagamy w niej.
Refren
O, Boże Święty, ucieczko nasza,
zmiłuj się, zmiłuj i lud swój zbaw
2
Ku Tobie oczy zalane łzami
z wielką ufnością zwrócone są.
Ty się zlitujesz pewnie nad nami,
bo Ty nie gardzisz pokuty łzą.
Ku Tobie ślemy błagalny głos:
Ach, odwróć od nas karania cios!
3
Od Ciebie, Boże, Pana naszego,
świeci nam słodkich nadziei blask.
Ty nie odrzucisz ludu Twojego.
Tyś niezgłębionym strumieniem łask.
A naszą nędzę tak dobrze znasz.
My bardzo biedni, o Panie nasz!
Koniec