Chwalże, ma duszo,
Mocarza i Króla wszechświata!
Niech się twa prośba
gorąca z dziękami przeplata.
W górę się zwróć! Harfo i lutnio zanuć
śpiew, który w górę ulata.
Chwalże, ma duszo, Mocarza
1
2
Chwalże, ma duszo,
Mocarza, co wodzi cię wiecznie,
który cię skrzydły
orlemi podnosi bezpiecznie,
który ci dał w dobrach rozlicznych twój dział.
Dziękuj Mu za to serdecznie!
Mocarza, co wodzi cię wiecznie,
który cię skrzydły
orlemi podnosi bezpiecznie,
który ci dał w dobrach rozlicznych twój dział.
Dziękuj Mu za to serdecznie!
3
Chwalże Mocarza,
który cię cudnie ukształtował,
zdrowiem obdarzył
i drogi ci zawsze torował.
Z iluż to trwóg wielki, potężny cię Bóg
dziwną swą mocą ratował!
który cię cudnie ukształtował,
zdrowiem obdarzył
i drogi ci zawsze torował.
Z iluż to trwóg wielki, potężny cię Bóg
dziwną swą mocą ratował!
4
Duszo, chwal Pana,
który cię tak ubłogosławił,
co się w strumieniach
miłości tak dziwnie objawił.
Bracie mój, miej Boga w pamięci wciąż twej,
byś miłość Jego rad sławił.
który cię tak ubłogosławił,
co się w strumieniach
miłości tak dziwnie objawił.
Bracie mój, miej Boga w pamięci wciąż twej,
byś miłość Jego rad sławił.
5
Chwalże, ma duszo,
Mocarza twych modłów pragnieniem!
Chwalże Go wszystko,
co żyje, Abrama nasienie!
On łaski swe w serce nalewa ci mdłe.
Chwal Go na wieki twym śpiewem!
Mocarza twych modłów pragnieniem!
Chwalże Go wszystko,
co żyje, Abrama nasienie!
On łaski swe w serce nalewa ci mdłe.
Chwal Go na wieki twym śpiewem!