Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 371

Moja Ojczyzna jest w niebie tam

1
Moja Ojczyzna jest w niebie tam,
gdzie o smutku też nikt nie wie tam,
gdzie ten święty, niezliczony zbór
chwali wiecznie Boga w jeden chór.
Refren
W niebie tam, w niebie tam,
moja Ojczyzna jest w niebie tam.
W niebie tam, w niebie tam, w niebie tam,
moja Ojczyzna jest w niebie tam.
2
Wiele wiernych już jest w niebie tam,
gdzie wkrótce wśród nich ujrzę się sam,
wtenczas my wszyscy złączym się tam,
gdzie słońce wiecznie oświeca nam.
3
Wkrótce w niebie i ja znajdę się,
lecz błagam, Zbawco, o jedno Cię:
Przywiedź miłujących Boga tam,
w ten kraj, gdzie wiecznie królujesz sam.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
371

Moja Ojczyzna jest w niebie tam

1
Moja Ojczyzna jest w niebie tam,
gdzie o smutku też nikt nie wie tam,
gdzie ten święty, niezliczony zbór
chwali wiecznie Boga w jeden chór.
Refren
W niebie tam, w niebie tam,
moja Ojczyzna jest w niebie tam.
W niebie tam, w niebie tam, w niebie tam,
moja Ojczyzna jest w niebie tam.
2
Wiele wiernych już jest w niebie tam,
gdzie wkrótce wśród nich ujrzę się sam,
wtenczas my wszyscy złączym się tam,
gdzie słońce wiecznie oświeca nam.
3
Wkrótce w niebie i ja znajdę się,
lecz błagam, Zbawco, o jedno Cię:
Przywiedź miłujących Boga tam,
w ten kraj, gdzie wiecznie królujesz sam.
Koniec