Choć burze nam grożą, straszny jest wróg,
ufamy w moc Bożą, pomoc da Bóg.
Choć świat nas poniża, wyszydza nasz stan,
idziem drogą krzyża, bo z nami jest Pan.

Nie chcemy łask świata, bo grzeszny on.
Nas czeka zapłata nie z ziemskich stron.
Za nasze cierpienia, za troski i ból
udzieli zbawienia sprawiedliwy Król.

I w każdej potrzebie lud modły śle
Panu, co w niebie Królestwo ma swe,
i usty wiernymi głosi każdy z nas:
Królestwa na ziemi nadchodzi już czas.

A gdy w śmierci tchnieniu zgon ześle Pan,
Bóg w okamgnieniu odmieni nasz stan.
W zwycięstwa koronie wejdziem w nieba próg.
Do siebie nas przyjmie dobrotliwy Bóg.