Czy w radości, czy wśród skarg,
zawsze modły naszych warg
przed Jezusa idą tron.
Zawsze nas wysłucha On.

Pan w miłości ku nam trwa,
zawsze nam opiekę da,
a choć zsyła znój i trud,
zawsze kocha Pan swój lud.

A kto dąży w Pański ślad,
kto z Nim cierpieć zawsze rad,
kto w krew wierzy z Jego ran,
tego wynagrodzi Pan.

Zawsze trzeba wiernym być,
aby z Panem w niebie żyć.
Aby zyskać żywot znów,
trzeba wierzyć w Prawdę Słów.

A więc śmiało krzyż swój weź,
zawsze go cierpliwie nieś
i tam kieruj kroki swe,
gdzie na zawsze szczęście twe.