Poranna zorza świta nam,
wnet słońca ujrzym blask,
co wschodzi hen, od nieba bram
i niesie promień łask.

To słońce Bóg w mądrości swej
na biedny zsyła świat
i świecić będzie ziemi tej
łaskawie tysiąc lat.

A z źródła Prawdy bije zdrój
od ziemskich czystszy rzek,
a woda ta ukoi znój;
stąd żywot czerpie człek.

A łaska płynie z Bożych Słów,
na Pański spływa lud;
stąd sprawiedliwość przyjdzie znów,
królewski zdobiąc gród.

A skarby obiecane Pan
rozdzieli dla swych sług,
gdy się wypełni Boży plan,
jak przepowiedział Bóg.