O, jakie miłe imię Twe,
najlepszy Zbawco nasz!
Z nas każdy z Tobą umrzeć chce,
[:by Twoją ujrzeć twarz.:]

Bo czym bez Ciebie byłby świat,
czym człek bez Ciebie był.
Zginąłby jak bez wody kwiat
[:i upadłby bez sił.:]

Lecz w Tobie nasze życie tkwi,
nadziei lepszy byt,
bo przez ofiarę Twojej krwi
[:Królestwa wschodzi świt.:]

I już się zbliża błogi czas,
gdy zaczniesz rządy swe;
do chwały swojej weźmiesz nas,
[:gdzie byt nie skończy się.:]

Cześć, Zbawco Ci, o Królu, cześć,
niech będzie chwała Ci!
Żeś kazał nam rozgłosić wieść:
[:Królestwa lepszych dni.:]