Pan skrzydłem swoim schrania mnie
i spokój daje duszy mej;
bezpieczny jestem w służbie tej,
szczęśliwy zawsze czuję się.

I nigdy mnie nie straszy wróg,
bo gdy mnie broni Zbawca mój,
zwycięsko stoczę z wrogiem bój,
bezpiecznie wejdę w nieba próg.

A choć nadchodzi nocy cień
choć wciąż się sroży ludzka złość,
mam w moim sercu wiary dość,
by wytrwać aż po Pański dzień.

I wnet się mój odmieni los,
już widać Tysiąclecia brzask;
wnet Król roztoczy zdroje łask,
wnet świat usłyszy Syna głos.

A głos ten wzbudzi zmarły świat,
i zacznie się nad światem sąd.
Gdy Chrystus swój obejmie rząd,
podnosząc ludzkość tysiąc lat.