„Wtedy rozsądzać będzie liczne ludy i rozstrzygać sprawy wielu narodów. I przekują swoje miecze na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Żaden naród nie podniesie miecza przeciwko drugiemu narodowi i nie będą się już uczyć sztuki wojennej.” – Mich. 4:3
Na pytanie: „Czy może zaistnieć pokój na ziemi?” odpowiadamy twierdząco. Proroctwo wyraźnie mówi, że pokój nie przyjdzie do narodów świata dzięki ludzkim wysiłkom, ale przez utwierdzenie władzy Pana na ziemi, przez działania od dawna obiecanego Królestwa. W pierwszych wersetach Proroctwa Micheasza 4:1-2 Królestwo to jest pokazane jako wielka góra, która będzie utwierdzona na wierzchu gór i wywyższona nad pagórki. Te „góry” i „pagórki” wyobrażają różne narody świata, duże i małe, gromadzące się pod panowaniem „góry domu Pańskiego”.
Przez jakiś czas domem Pana na ziemi rządzili królowie z genealogii Dawida. Panował tam jednak typowy ustrój, który będzie zmieniony przez Jezusa. Odnośnie Jezusa anioł Gabriel rzekł: „Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca” – Łuk. 1:32,33.
Wówczas Jezus będzie Księciem i Głową w domu Pańskim, ale inne wersety Pisma Świętego dowodzą, że Jego współpracownikami będą ci, którzy cierpieli i umierali z Nim. Będą oni „dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa”; jeśli bowiem z Nim cierpimy, staniemy się uczestnikami Jego chwały (Rzym. 8: 17-18). Inna obietnica mówi, że będą oni żyć i królować z Jezusem tysiąc lat (Obj. 20:4-6). Dom Pański będzie duchowy i niewidzialny dla ludzi. Będzie miał jednak ziemskich przedstawicieli. O nich mówi Pan Jezus jako o tych, którzy przyjdą od wschodu i od zachodu, z północy i z południa, i zasiądą z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem, i ze wszystkimi prorokami w Królestwie Bożym (Mat. 8:11; Łuk. 13:28,29). Proroctwo skierowane do ludzkich przedstawicieli Królestwa zapowiada, że staną się „książętami na całej ziemi” – Psalm 45:17.
W wersecie: „I pójdzie wiele narodów mówiąc: Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana, do świątyni Boga Jakuba, i będzie nas uczył dróg swoich, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami, gdyż z Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pana z Jeruzalemu” – Mich. 4:2 prorok mówi o „wielu narodach”, podczas gdy w podobnym tekście (Izaj. 2:3) czytamy o „wszystkich narodach”. Syjon był szczytem góry w Jeruzalemie i symbolizuje w tym miejscu duchową fazę Królestwa, zaś Jeruzalem – ziemską fazę tegoż Królestwa, z książętami zwanymi też starożytnymi godnymi. Ustanowienie tego Królestwa jest następstwem zmartwychwstania Jezusa i prawdziwych Jego naśladowców, a także starożytnych godnych. Będzie to chwalebną demonstracją mocy Bożej!
Pokój nad narodami świata ma zatem nastąpić przez okazanie mocy Bożej nad nimi i przez zastosowanie wszelkich innych niezbędnych środków.
Pokój zapanuje nie przez zbrojenie się na wypadek wojny, ale dlatego, że lud będzie się uczył dróg pokoju Pańskiego i będzie przekuwał miecze na lemiesze, a włócznie na sierpy. „I będzie siedział każdy pod swoim szczepem winnym i pod drzewem figowym, i nikt nie będzie szerzył popłochu.” To nie jest marzeniem człowieka. Jest to plan i określony cel Boży. Micheasz stwierdza bowiem, że „usta Pana Zastępów to powiedziały” – Mich. 4:4
W czasie zakładania Królestwa kapłani fałszywych bogów będą się ciągle jeszcze kłaniać swoim bałwanom. Naród żydowski, któremu chwała Królestwa Bożego będzie ukazana najpierw, prędko podporządkuje się prawdziwemu Bogu. Izrael stanie się potężnym narodem, a „Pan będzie nad nimi królował na górze, odtąd aż na wieki” – w. 7.
„Wieżą trzody” – wspomnianą w wersecie 8 – jest uwielbiony Jezus i wierni Jego naśladowcy, którzy będą Jego współuczestnikami. Prorok powiada, że do Niego – „wieży trzody”, „wzgórza córki Syjonu” – przyjdzie „pierwsza władza”. Ta pierwsza władza – również wspomniana w tym wersecie – to władza, która była dana naszym prarodzicom, gdy zostali stworzeni. Im było powiedziane, żeby się rozmnażali i napełniali ziemię oraz panowali nad nią (l Mojż. 1:28).
Z powodu grzechu panowanie to zostało utracone. Ale Jezus zajął miejsce grzesznika poprzez swoją śmierć. Za pośrednictwem organów Jego Królestwa ludzkość będzie znów doprowadzona do stanu wiernych owego przyszłego wieku. Do nich Jezus jako Król powie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie królestwo przygotowane dla was od założenia świata” – Mat. 25:34.
z greckiego przełożył br. Karol Baklarz
„HE CHARAYGE” – V-VI/2001