Jeżeli wiedza duchowa nie przynosi w nas pożądanych owoców ducha, daremne jest nasze społeczne zbieranie się na naukę o Bogu, o Jego planie względem ludzkości, o Bożych wymogach względem Jego ludu. Zdobywanie duchowej wiedzy jest ważne, bo Słowo Boże zaleca, by znajomość woli Bożej była w nas większa niż całopalenie; jednakże nie sama wiedza jest celem ludu Bożego lecz przynoszenie dzięki niej owoców. Skoro to nie wiedza, będąca jedynie środkiem, lecz owoce ducha są celem zebrań Bożego ludu, zatem wszystkie nasze starania powinny zmierzać do tego, by cel ten osiągnąć. Zrozumienie woli Bożej porządkuje nasze uczucia i myśli. Wszelkie różnice w pojmowaniu przez nas woli Bożej nie będą dla nas przeszkodą w dążeniu do tego celu, ponieważ wzajemna miłość nie pozwoli, by tego rodzaju sprawy przesłoniły nam wytyczony przez Boga cel, który chcemy osiągnąć, gdyż to nie wiedza, lecz miłość jest „związką doskonałości”. Przeminie wiara, nadzieja się ziści, lecz miłość trwać będzie na wieki. Chrystus powiedział: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie” – Jan. 13:35.